پس از این که پزشکان آلمانی برای اولین بار به کشف رابطه بین سیگار کشیدن و سرطان ریه شدند، رایش آلمان یک جنبش قوی ضد تنباکو را آغاز کرد. و اولین جنبش ضد سیگار در تاریخ مدرن را رهبری کرد.جنبش ضد تنباکو در آلمان نازی یکی از فعالیتهای مهم اجتماعی در دوران حکومت نازیها بود. عمدهترین کار این جنبش فعالیت بر ضد استعمال تنباکو و مصرف نوشیدنیهای الکلی بود.
علاوه بر مشروبات الکلی، دولت آلمان نازی با پیگیریهای شخصی هیتلر کوشش بسیاری برای ترغیب مردم آلمان به ترک سیگار و دخانیات انجام داد. تقریباً نیمی از پزشکان آلمانی به حزب نازی ملحق شدند و این مسئله نشانگر روابط خوب دولت ناسیونال سوسیالیستی با جامعه پزشکان است. یکی از مسائلی که نازیها برای تبلیغ مکتب خود از آن استفاده میکردند این بود که رهبران کشورهای متفقین یعنی ژوزف استالین رهبر اتحاد جماهیر شوروی، وینستون چرچیل نخست وزیر انگلستان و روزولت رئیس جمهور ایالات متحده افرادی بودند که به شدت در استعمال سیگار و نوشیدن مشروبات الکلی افراط میکردند. و در مقابل رهبران کشورهای بزرگ فاشیستی همچون آدولف هیتلر رهبر آلمان نازی، بنیتو موسولینی رهبر ایتالیا و فرانسیسکو فرانکو رهبر اسپانیا سیگار نمیکشیدند و از نوشیدن مشروبات الکلی پرهیز میکردند.
اولین بار پژوهشگران آلمان نازی بودند که رابطه بین سرطان ریه و دخانیات را ثابت کردند. اما تحت تبلیغات وسیع متفقین در جریان جنگ جهانی دوم بسیاری از موفقیتهای پزشکی در آلمان نازی از یاد رفت به طوری که بسیاری از مردم گمان میکنند اولین بار دانشمندان آمریکایی و بریتانیایی به این مسئله پی بردهاند. مبارزه با دخانیات در آلمان نازی بسیار گسترده بود و جنبش مبارزه با دخانیات تحت پشتیبانی مستقیم هیتلر قرار داشت به طوری که نازیها ترک سیگار و دخانیات را یک وظیفه ناسیونال سوسیالیستی میدانستند.یکی از شعارهای معروف در دوره رایش سوم برای ترویج سلامت مادران این جمله بود.
Mütter vermeidet Alkohol und Nikotin! Trinkt Süßmost! Süßmost baut auf
مادران از الکل و نیکوتین بپرهیزید! آب سیب بنوشید! آب سیب بدن را سالم میسازد
در وهرماخت (نیروی مسلح آلمان نازی) نیز محدودیتهایی در سیگار کشیدن ایجاد شد. در ابتدا جیره سیگار برای هر سرباز در روز به شش عدد محدود شد و در ادامه این محدودیت به پنجاه نخ سیگار در ماه برای هر سرباز رسید. در طول جنگ هیتلر دستور داد ارائه جیره سیگار به سربازان طوری باشد که آنها از کشیدن سیگار منصرف شوند. هیتلر پیشنهاد داد هزینه صرف شده برای تهیه سیگار را صرف دادن غذای بیشتر به سربازان یا دادن شکولات به آنها کنند.
جنبش ضد دخانیات در آلمان نازی اگر چه در زمان خود نیرومندترین جنبش ضد دخانیات بود اما در نیمه اول حکومت آلمان نازی یعنی به طور تقریبی تا سال ۱۹۴۰ موفقیتی کسب نکرد و حتی مصرف سیگار توسط هر نفر آلمانی به طور سالانه گسترش یافت و میزان مصرف دخانیات در آلمان از فرانسه بیشتر شد. شاید مصرف سیگار در آلمان به این دلیل بود که مردم مشکلات اقتصادی سابق را نداشتند با این وجود از نیمه دوم حکومت هیتلر که دولت رسماً قوانینی را در ممنوعیت سیگار کشیدن در مکانهای عمومی، ادارات دولتی، قطارهای شهری و اتوبوسها تصویب کرد میزان سیگار کشیدن نفری به طور سالانه در آلمان نازی کاهش یافت.
پس از فروپاشی آلمان نازی و با تصرف این کشور توسط متفقین یکی از نخستین کارهای متفقین وارد کردن سیگار از آمریکا به آلمان بود. قاچاق سیگار در این دوران هم به امری رایج تبدیل شده بود و رهبران جنبش ضد دخانیات توسط متفقین و برخی از احزاب داخلی آلمان تحت فشار قرار گرفتند. در سال ۱۹۴۹ تقریباً ۴۰۰ میلیون سیگار ساخت ایالات متحده به طور غیر قانونی وارد آلمان شد. آمریکا در سالهای ۱۹۴۸ و ۱۹۴۹ تقریباً ۹۳،۰۰۰ تن تنباکو و انواع دخانیات وارد آلمان کرد دولت آمریکا برای این طرح تقریباً ۷۰ میلیون دلار پرداخت کرد.