کلاشنیکف AK-47 در اصل، نسخه بهینه‌سازی شده پرقدرت‌ترین مسلسل هجومی انفرادی جنگ جهانی دوم یعنی StG-44 است که بین سال های ۱۹۴۴ تا ۱۹۴۷ طراحی شد. StG-44 یا MP44 در سال‌های پایانی جنگ جهانی توسط طراحان آلمانی ساخته شد. طراح AK-47 میخائیل کالاشنیکف است که در جریان جنگ جهانی دوم به عنوان سرباز ارتش سرخ شوروی در جبهه شرق اروپا شرکت کرد. این تفنگ خشاب‌های ۳۰، ۴۰ و ۷۵ فشنگی (قابلمه‌ای) دارد و با روش غیرمستقیم و با فشار گاز ناشی از انفجار باروت مسلح می‌شود و سیستم قفل گلنگدن آن از نوع چرخشی است.

این سلاح در سه نوع با قنداق ثابت، تاشو از زیر، و تاشو از کنار ساخته می‌شود که نوع تاشو آن بسبب اشغال فضای کمتر و حمل آسان‌تر مورد توجه است. بسبب کوچکی و سبکی نسبی در جنگ‌های چریکی (پارتیزانی) کارایی دارد. کالیبر اصلی آن ۷٫۶۲ میلی‌متر است؛ ولی در کالیبرهای دیگر نیز ساخته شده‌است. کشورهای گوناگونی (بیشتر از بلوک شرق) و از جمله ایران این سلاح را در انواع گوناگون ساخته‌اند.

مزیت اصلی تفنگ کلاشینکف طراحی ساده و نسبتا جمع و جور آن است که از آن، اسلحه‌ای ارزان و مناسب برای تولید انبوده ساخته است. الهام‌بخش این سلاح افسانه‌های قطب شمال بوده است، این اسلحه به گونه‌ای طراحی شده است که تعمیر آن سهل و آسان بوده تا استفاده از آن برای استفاده سربازان شوروی سابق که دستکش بدست می‌کردند راحت باشد. در دوران جنگ سرد بسیاری از کشورهای جهان به ویژه بلوک شرق این سلاح را بکار گرفتند.