هلن مایر شمشیرباز آلمانی یکی از مشهورترین ورزشکاران تاریخ این کشور است که در جریان المپیک برلین برای پنهان ماندن سیاست های نژادپرستانه هیتلر مجبور به حضور در مسابقات شد و حتی موفق شد مدال نقره را به دست آورد اما این مانعی برای اخراج او از کشورش نبود.

هلن مایر نابغه یهودی الاصل شمشیربازی آلمان در سال ۱۹۲۴ زمانیکه ۱۳ سال بیشتر نداشت موفق شد در مسابقات قهرمانی شمشیربازی آلمان مقام نخست را کسب کند و با استعداد و توانایی فوق العاده خود همه را شگفت زده کند.

المپیک برلین باعث شد روزنه ای برای بازگشت مایر به کشورش گشوده شود؛ در آن زمان بسیاری از کشورها آلمان را متهم می کردند سیاست های نژادپرستانه خود را بویژه علیه ورزشکاران یهودی اعمال می کند و از سوی دیگر حرب نازی به دنبال پنهان کردن اقدامات خود بود. جنبش تحریم المپیک برلین از سوی بسیاری کشورها از جمله امریکا به راه افتاد و ماجرا تا جایی ادامه یافت که اسپانیا برای گرفتن میزبانی المیپک از آلمان پیشقدم شد. اما جنگ های داخلی اسپانیا باعث شد پیشنهاد میزبانی بارسلونا از سوی کمیته المپیک رد شود و تحریم به نتیجه نرسد.

با شکست جنبش تحریم المپیک، آلمان نازی با تمام قوا برای استفاده تبلیغاتی از این بازی‌ها وارد عمل شد. آنها سعی کردند تصویر دیگری از برنامه های حزب نازی و آلمان ارائه و سیاست های نژادپرستانه و خشونت آمیز خود را پنهان کنند. برای این منظور پیش از شروع بازی ها اکثر تابلوهای ضد یهودی به طور موقت برداشته شدند و روزنامه ها سخنان تند خود را تعدیل کردند. به طوری که خیابان‌ها با پرچم‌های المپیک و صلیب‌های شکسته تزیین و به‌طور موقت تمامی نشانه‌های ضد یهودی از سطح شهر جمع‌آوری شد.

اقدام مهم دیگر اجازه دولت آلمان به حضور مشهورترین ورزشکار زن این کشور یعنی هلن مایر در بازی‌ها بود؛ به این ترتیب مقامات آلمانی اعلام کردند هلن مایر نماینده این کشور در بازی های المپیک برلین خواهد بود و او باید به کشورش بازگردد. مایر نیز عازم کشورش شد و در حالیکه رسانه ها و روزنامه های آلمانی سعی کردند او را نادیده بگرند و حضورش را کمرنگ جلوه دهند با همه وجود برای پیروزی جنگید و تنها در فینال به “لونا الک” باخت تا مدال نقره مسابقات را به گردن بیاوزید.

گرچه به هلن دستور داده شد هنگام پخش سرود ملی کشورش مانند نازی ها سلام بدهد اما دولت نازی که چندی بعد سیاست های نژادپرستانه خود را به شکل کم سابقه ای علیه یهودیان دنبال کرد پس از پایان المپیک او را وادار به مهاجرت به امریکا کرد.

هلن دلشکسته و ناامید به امریکا بازگشت و تا سال ۱۹۵۲ یعنی چند سال پس از جنگ جهانی دوم و شکست نازی ها نتوانست به کشورش بازگردد؛ او به زادگاهش بازگشت ولی این بازگشت نیز چندان به درازا نکشید چون درست یکسال بعد در سن ۴۲ سالگی پس از ابتلا به بیماری سرطان از دنیا رفت.