بیماری‌ها و اختلالات مغزی زیادی در دنیا وجود دارد که ممکن است افراد به آن مبتلا باشند اما در این بین سندروم کوتارد (Cotard’s syndrome) خود مرده پنداری یا سندروم مرده متحرک یک بیماری روانی نادر است که در آن بیمار این هذیان را دارد که مرده است (به طور واقعی یا نمایشی)، وجود ندارد، بدنش دارد متعفن می‌شود، امعا و احشا یا خون در بدنش وجود ندارند. در موارد پیشرفته بیمار حتی ممکن است فکر کند که نامیراست. فردی که مبتلا به این بیماری روانی عجیب است تصور می‌کند که مرده است و روحش یا حداقل یکی از ارگان‌های حیاتی بدنش را از دست داده است، حتی بعضی از آنها فکر می‌کنند که خون هم در بدن ندارند. حتی بعضی از آنها علاوه بر اینگونه تفکرات عجیب و غریب، مدام بو‌هایی به مشامشان می‌رسد که دیگران آن را احساس نمی‌کنند. بوی متعفن و گندیده شدن اعضای داخلی بدنشان آنها را همیشه آزار می‌دهد.
اختلال مغزی سندروم کوتارد به بیماری‌های دیگری نیز مرتبط می‌شود. مثلا اگر شخصی دچار اسکیزوفرنی باشد ممکن است دچار سندروم کوتارد هم بشود یا گاهی اوقات هم ممکن است با یک تصادف و وارد شدن ضربه‌ای به مغز فرد، او تصور کند که یک مرده متحرک است.

این بیماری نادر در کنفرانسی در اوائل دهه ۱۸۸۰ در پاریس و به همت فردی بنام ژول کوتارد معرفی شد. بیمار مورد نظرزنی بود که وجود خدا و شیطان و اعضای بدن خودش را انکار می‌کرد و اعتقاد به اینکه برای زنده ماندن به غذا نیاز دارد نداشت.
سال ۱۸۸۲ این عصب شناس فرانسوی به نام ژولز کوتارد، بیماری را ویزیت کرد که از او به نام مادمازل ایکس در یادداشت‌هایش نام برده است. این بیمار باور داشت که نه مغزی دارد، نه سیستم اعصابی و نه معده و روده‌ای. با همه این کمبودها او اعتقاد داشت که وجودش جاودانی و نامیراست. به خاطر همین اعتقاد، او نیازی نمی‌دید که غذا بخورد و حتی زمانی که برای وی غذا می‌آوردند، از خوردن امتناع می‌کرد. پس مدتی به خاطر گرسنگی مفرط مرد. از اینرو سندروم مرده متحرک به افتخار ژول کوتارد کاشف این بیماری، «کوتارد» نامگذاری شد.