انرژی سیاه یکی از اسرار علمی بزرگ زمان ما است بنابراین تعجب آور نیست اگر بسیاری از محققان در مورد وجود آن تحقیق می کنند ،با تحقیقات جدید انجام شده ما با اعتماد بیشتری می گوییم انرژی سیاه واقعا وجود دارد و یکی از مولفه های عجیب و غریب از این جهان است هرچند که ما هنوز ایده ای درباره اینکه انرژی سیاه چگونه تشکیل شده است را نداریم .
دانشمندان از سال ۱۹۲۰ فهمیدند که جهان در حال گسترش است بیشتر آنها فرض می کنند که این گسترش گرانش بسیار آهسته بوده و یا حتی باعث می شود که تشکیل این جهان فقط یک روز طول کشیده باشد اما در سال ۱۹۹۸ دو تیم جداگانه از دانشمندان کشف کردند که گسترش جهان با سرعت بسیار بیشتری از تصور آنها بوده است .در پی این کشف تکان دهنده به سه نفر از این کاشفان جایزه نوبل فیزیک سال ۲۰۱۱ اهدا شد ، این محققان گفتند که انرژی سیاه واقعا وجود دارد و یک نیروی مرموز وناشناخته کیهانی باعث جدا شدن جهان ها از یکدیگر شده است .

انرژی سیاه ۷۳ درصد جان را تشکیل می دهد ، هرچند کسی هم نمی تواند بگوید این انرژی واقعا چه چیزی است دانشمندان می گویند : بیست و سه درصد دیگر از جهان نیز از همین ماده عجیب و غریب سیاه است در حالی که ۴ درصد باقی مانده که ما آن را می بینیم و احساس می کنیم از یک سری مواد عادی و معمولی است .
با این حال و با توجه به تمام این گفته ها همه اختر شناسان متقاعد نشده اند که این انرژی سیاه وجود دارد و عده ای از دهه گذشته در حال تحقیق برای اثبات وجود این ماده سیاه هستند .

محققان می گویند یکی از بهترین روشها و شواهد برای وجود انرژی سیاه چیزی است که به آن اثر یکپارچه ولف ساکس می گویند (Integrated Sachs Wolfe effect) . در سال ۱۹۶۷ ستاره شناسان راینر ساکس و آرتور ولف گفتند که نور از بازتاب زمینه مایکرو کیهانی (CMB) و نشر حرارتی به جا مانده از بیگ بنگ که جهان ما را ساخته به وجود آمده است که بعد از عبور از میدان های گرانشی توده های مختلف مواد به صورت آبی روشن به چشم ما می آیند .

سه دهه بعد محققان دیگری اعلام کردند ستاره شناسان می توانند این تغییرات کوچک در انرژِی نور را با تابش CMB در نقشه کهکشان های نزدیک مقایسه کنند . اگر انرژِی تاریک وجود نداشته باشد باید هیچ شباهتی در مقایسه نقشه بازتاب نور در این دو کهکشان وجود نداشته باشد اما اگر انرژی تاریک واقعا وجود داشته باشد نور CMB باید بعد از گرفتن انرژی از توده های بزرگ حرکت کند . و این همان سناریویی است که به عنوان اثر یکپارچه ولف ساکس شناخته می شود و برای اولین بار در سال ۲۰۰۳ آن را تشخیص داده اند . با این حال این سیگنالها نسبتا ضعیف است و بعضی از ستاره شناسان گفته اند می توانند شواهدی برای وجود انرژی سیاه باشند .
بررسی مجدد داده ها
در مطالعات جدید محققان مجددا اثر یکپارچه ولف ساکس را بررسی و نقشه های مورد استفاده آنها را به روز کردند . و در پایان محققان مشخص کردند که شانس وجود انرژی سیاه با توجه به بحث های داغ CMB و نقشه های موجود ۹۹٫۹۹۶ درصد است .
توماسو جیان آنتونیو از دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ گفت : این کار در مورد تغییرات احتمالی تئوری نسبیت انیشتن به ما هشدار می دهد ، در ارائه تئوری نسبیت جدید درمورد انرژی سیاه و حتی گرانش باید پس زمینه های کیهانی و کهکشانی به طور دقیق اندازه گیری شوند تا کاملا این موضوعات قابل درک و درست باشند .