در روز اول دسامبر سال ۱۹۵۵،”رزا پارکس” -زن سیاهپوست آمریکایی- از محل کارش بازمیگشت او سوار اتوبوسی می شود.“رزا پارکس” رانندهٔ اتوبوس را می شناخت؛ زیرا که قبلاً این راننده با “پارکس” در گیری داشت و چند سال پیش هنگامی که “پارکس” بلیتش را پرداخت کرده بود و برای سوار شدن به سمت در عقب اتوبوس حرکت میکرد؛ «راننده» درها را بست و بدون اینکه “پارکس” را سوار کند حرکت کرده بود.
بعدها “پارکس” همیشه از سوار شدن به اتوبوسی که او رانندهاش بود خودداری کرده بود؛ اما در آن روز خاص به خاطر تنگی وقت مجبور شد که سوار شود.
پس از حرکت اتوبوس، در دو ایستگاه بعد یک مرد سفیدپوست وارد اتوبوس شد و چون جایی برای نشستن نبود مجبور بود که بایستد.
اگر چه آن مرد سفیدپوست هیچ اعتراضی نکرد اما راننده اتوبوس بلافاصله متوجه شد و دستور داد که سیاهپوستان داخل اتوبوس برای نشستن مسافر سفیدپوست جایی را خالی کنند.
دیگر مسافران سیاهپوست اتوبوس؛ وقتی خشم راننده را دیدند از اتوبوس پیاده شدند؛ اما “پارکس” نتوانست این مساله را قبول کند و خواست تا از حق خود دفاع کند بنابر این مانع از نشستن آن مرد سفیدپوست شد.
بعد از این اتفاق پلیس ها آمدند و “پارکس” را بازداشت، جریمه و انگشتنگاری کردند.
این ماجرا سر و صدای زیادی بر پا کرد و جرقه ای بود تا سیاهان را تشویق کند که برای دستیابی به حقوق خود تلاش بیشتری کنند نقطه آغاز جنبش حقوق مدنی سیاهان آمریکا قلمداد میشود
این حرکت، نقطه آغاز جنبش حقوق مدنی سیاهان آمریکا قلمداد میشود
پس از این جریان، سیاهان آمریکا به تحریم گسترده شبکه ترابری همگانی دست زدندو در ادامه اعتراضات گستردهتری را پدید آوردند
کشیش جوانی به نام “مارتین لوتر کینگ” که بعداً رهبری جنبش مدنی سیاهان را به عهده گرفت، سازماندهی آن تحرکات را به عهده داشت.
جنبش اعتراضی او سرانجام به تصویب قانون حقوق مدنی سال ۱۹۶۴ انجامید که هرگونه تبعیض نژادی در آمریکا را ممنوع میکرد.
